Szágy en te snel weer thuis....

Maandag 26 september 20011
Vandaag verlaten we Budapest en gaan op weg naar Szágy, waar Joke en Theo hun huis hebben. Daar worden we dinsdag verwacht. Het is toch nog een dikke 200 km er naar toe. We hebben gisteravond moeite gehad om nog campings aan het Balatonmeer te vinden die nog open zijn; dat hadden we niet verwacht. De meeste sluiten half september! En dat terwijl het weer hier nog tot in oktober goed is. Tweede probleempje dat zich voor doet is dat onze GPS er mee ophoudt. Het stekkertje van de oplader zat al wat gammel, maar nu is het echt einde oefening. Gelukkig zijn we Budapest dan al uit. We hebben een goede kaart. We moeten alleen oppassen niet op een tolweg terecht te komen (M-wegen), want we hebben geen vignet.
De provinciale wegen zijn goed berijdbaar en vinden we interessanter dan de snelweg. De wegnummers staan goed aangegeven, eerst de 6 tot Érd en dan de 7 richting Siófok. We wilden in 1e instantie daar een camping zoeken maar die blijken allemaal al te zijn begonnen aan de winterslaap. Aan de oostkant bij Balatonkenese vangen we bot: het hek zit op slot, dan door naar Balatonfüzfö. Tussen het spoor en het meer is camping(kje). Het hek is dicht maar er hangt een briefje met een telefoonnummer dat ie open is. De buurman van de 'jacht'haven belt voor ons. We kunnen hier vannacht blijven, mooi plekje aan het meer. We maken een fietstochtje naar links en vinden een strandje waar je betalen moet. De andere kant op, het fietspad volgend, is een postkantoor en een winkeltje. Aan de zuidkant van het meer zou meer te beleven zijn volgens ons boekje. De namiddag brengen we door op een bankje in de zon aan het water waar af en toe vissersbootjes langskomen. We blijven de enig gasten op de camping vannacht.

Dinsdag 27 09 rijden we door richting Szagy via Siofok. Dit zou een levendige toeristenplaats zijn maar ook hier is niks te beleven. Bijna alles is dicht, bij de haven waar we een cache zoeken vraagt een dame voorzichtig of we zin hebben in een boottochtje van een uur op het meer, nou nee, we hebben andere plannen. Net na de middag rijden we het erf op bij Joke en Theo. Marika (zusje van Nart en Theo) is er ook. Zij was afgelopen zaterdag met hen meegereden en blijft tot zondag. Dan gaat ze per vliegtuig terug. Het worden een paar gezellige dagen; het weer is schitterend en we zijn de hele dag buiten; maken een urenlange wandeling door de prachtige omgeving,waarbij we af en toe niet helemaal zeker zijn van de route. Marika plukt ladingen appels, waarbij ik haar af en toe help. We kletsen heel wat af. De dag dat we eigenlijk naar Pécs hadden willen gaan wordt er een lading hout afgeleverd. Zo kunnen Joke en Theo de winter warm doorkomen. Gelukkig weet Theo onze navigator te solderen zodat we makkelijker onze route kunnen vervolgen.
Helaas komt er een streep door onze verdere reisplannen omdat Nart 's morgens vroeg als het gras nog nat is, een rare sliding maakt en zijn enkel breekt. Dat ie echt ook gebroken is horen we pas de volgende dag in het ziekenhuis nadat er röntgenfoto's zijn gemaakt. Het bot wordt recht gezet en er komt gips omheen....dat vervolgens weer wordt opengeknipt en daar gaat dan weer verband om. Dit omdat de voet nog zo dik opgezwollen is. Hij krijgt trombose-injecties mee en de boodschap om na een week weer foto's te laten maken en nieuw gips erom heen te laten zetten. Tot die tijd absoluut niet op de voet gaan staan! We kopen een paar krukken dus. Een voortijdig einde van deze reis dus....

Zaterdag nemen we hartelijk afscheid van Joke, Theo en Marika en rijden die dag (het is zo'n 30 graden) tot aan Loosdorf, een km of 50 voor Linz. We overnachten in de tuin van een restaurant, waar we heerlijk eten. Om 10.00 liggen we al in bed. Nog 975 km te gaan....Gisteren hebben we een vignet voor de Oostenrijkse snelwegen gekocht; dat schiet beter op.

Zondag is alweer zo'n mooie dag. Het wordt aardig warm tijdens de rit die hoofdzakelijk over de snelweg gaat: eerst nog een stukje Oostenrijk (we komen weer langs Melk,waar we vanaf de weg mooi zicht hebben op het klooster). Tussen Nürnberg en Würzburg stropt het verkeer regelmatig en gaat het met een slakkengangetje. Ook daarna staan we een tijdje in de file vanwege een aanrijding. We rijden vandaag tot Bad Camberg, waar een camperplaats is. We zijn er om kwart voor 7. Als nr 10 sluiten we aan in de groep. Morgen nog 285 km te gaan...en dan zijn we weer thuis.
Maandag 3 oktober. We zijn weer thuis. Zo druk als het gisteren was op de Duitse autobaan, zo rustig was het vandaag..geen enkel vrachtwagen op de weg vanwege de Duitse eenheid , een vrije dag voor iedereen. Om 12.00 uur draaien we afslag Waalre op waarna we nog een tijd in de file staan vanwege een bus die tegen het viaduct bij Van der Valk geparkeerd staat. Jammer dat onze reis zo abrupt moest worden afgebroken, we waren graag nog wat langer in Hongarije rond getrokken. Nou maar eerst ervoor zorgen dat Nart's enkel gauw weer in orde is.

Budapest

Zaterdag 24-09-2011. Budapest: Buda.
Om 10.00 lopen we de camping af en de Haller Utca langs naar de Donau. We steken via de Pet?fi Híd (brug) over en zijn dan in Buda. We passeren eerst het grote gebouw van de technische universiteit. Aan de overkant zien we een hypermoderne glazen halve pijp tussen twee oudere gebouwen in. (Station?)
Net voor de Szabadság Híd komen we aan het Gellért hotel. Voor het gebouw staat een soort kiosk met een groene steen. Links om de bocht kijken we even bij het badcomplex van het hotel. Binnen is alles in jugendstill, mooi!
Vervolgens bezoeken we de Sziklatemplon (grottenkerk) op de zuidhelling van de Gellért-hegy (heuvel) staat. Deze bestaat uit diverse kleine ruimtes, die als afzonderlijke kapellen in gebruik zijn. We krijgen uitleg via een audio-systeen.
We klimmen de Gellért-heuvel op door een park. Dat is een steile klim, die bij deze warmte (het is al boven de 25C) op een kruisweg begint te lijken. Boven vinden we het Bevrijdingsmonument (Felszabadulási Emlékm?) met opnieuw panoramapunten. Iets verderop staat de Citadella. Daar komen bussen vol volk naar boven. Het is erg druk.
Aan de noordzijde van de Citadella gaat het via een park weer omlaag in de richting van het Oude Koninklijk Paleis. Daarbij passeren we het hoge standbeeld van St. Gellért , deze heilige werd in de XI eeuw in een ton hier van de helling gegooid en is nu de beschermheer van de stad.
Beneden aan de Donau eten we in een parkje onze boterhammen, waarbij we gade geslagen worden door keizerin Elisabeth. Via het Nagy Rondella betreden we dan het Királyi Palota (Koninklijk Paleis), waar overigens vrijwel volledig het Hongaars Nationaal Museum in gevestigd is. Ook aan de buitenkant is er meer dan genoeg te zien: fonteinen (o.s.Matiya's fontein) en grote bronzen standbeelden. Daarbij hebben we steeds weer magnifieke uitzichten op Buda en Pest. We kuieren de oude stad vervolgens door. In de Mátyás Templon (helaas nu voor publiek gesloten) wordt het ene na het andere bruidspaar getrouwd, zodat het een komen en gaan is van bruiloftsgasten. Een specifieke club is voor een groot deel in Hongaarse klederdracht, hetgeen ook de nodige belangstelling van de alom aanwezige toeristen trekt. Nu is de omgeving van deze Mathiaskerk zeer fotogeniek. Vooral de Halászbástya, een weelderig versierd bastion met vele prachtige hoekjes (standbeeld van Szt. István), trappen en portalen doet het goed op trouwfoto's.
We crossen de oude stad door. Er is zo veel te zien! Om 15.15 ploffen we neer op een terras aan de Országház utca bij een pizzeria. We drinken er wat en laten de urenlange wandeling enigszins uit de benen zakken.
Tegen vier uur dalen we via trappen van het Halászbástya (Vissersbastion omdat hier vroeger vis werd verkocht) naar de Donau af en steken de hangbrug (Széchenyi lánchíd) naar Pest over. We bekijken op weg naar de metro nog de parochiekerk van de binnenstad. Een wat rommelig geheel met allerlei stijlen. De preekstoel heeft wel mooi houtsnijwerk.
We nemen de metro bij station Ferenciek tére en stappen aan de Haller utca bij het Nagyvárrad tér weer naar buiten. Dan is het niet ver meer naar de camping. Wat hebben we weer veel mooie dingen gezien vandaag!

Zondag 25-09-2011. Budapest-Városliget
De 3e dag in Budapest! We gaan vandaag naar de wijk Városliget. Daar ligt een prachtig park met vijvers, kasteel, musea, dierentuin, pretpark en het thermaalbad Szécheny. Met de metro zijn we er zo. We stappen uit bij Hösök tere, omdat we eerst dit Heldenplein willen zien. Het plein is zeer groot, wordt links en rechts geflankeerd door twee musea(Museum of Fine Arts en Palace of Art, Kinderen zijn er met 3wielertjes aan het rondrijden, er wordt geskeelerd en gefietst. Zeer indrukwekkend is het Millennium monument dat bestaat uit een groep ruiters van Arpád met twee colonnades daarachter, gevuld met Hongaarse helden. Op een hoge zuil, staat de engel Gabriël met een kroon en een kruis in de handen.
We lopen even naar een Secession paviljoen, dat nu in de steigers staat. Aan de andere kant is een droog liggende vijver.'s Winters een schaatsbaan misschien?
In het park bekijken we het Vajdahunyad Vára (kasteel), waar net een promotie voor Belgisch bier aan de gang is. Niet alleen bier is er te koop, maar ook de Belgische frietjes met de bijbehorende sauzen.
Verderop staan standbeelden van schrijvers Karolyi Sandor en Anonymous. Vooral de laatste is erg mooi! De Ják-kapel met rijk bewerkte entree ziet er prachtig uit. We lopen om het thermaal bad heen. Na een earthcache bij een klein glazen gebouwtje, waar je thermaal water kunt drinken, gaan we onze boterhammen opeten aan de eendenvijver.
Dan gaan we dus baden. Dit is het grootste Spacomplex in Europa, gehuisvest in een prachtig neo-barok gebouw uit 1913. Het water komt met een temperatuur van 75 graden C hier de grond uit. De grote buitenbaden hebben een rondgaande 'stroom', bubbelhoek, spuiters, watervalletjes, voetenbubbels en een schaakhoekje!, Binnen zijn allerlei badjes en baden met variërende temperaturen, saunas en stoomcabines. Het ziet er prachtig uit! Tegen vieren zijn we uitgebadderd en nemen we de metro weer terug naar de camping. Daar zitten we nog even buiten aan een glaasje moscat, heerlijke dag weer.
Morgen gaan we Budapest verlaten en daarmee ook de Donau die we 1200 km gevolgd hebben vanaf de bron in Donaueschingen.

Via Slowakije naar Hongarije

Woensdag 21-09-2011. Kritzendorf - Bratislava (Slowakije) - Gy?r (Hongarije) .
Her is droog en de temperatuur een stuk aangenamer. Via Klosterneuburg (met groot klooster hoog boven de stad) en de Lidl rijden we Wenen door richting Bratislava. We steken de brug naar de noordkant over en bij Orth a.d. Donau maken we een korte stop. Het is een wat saai en vlak landschap met uitgestrekte (veelal) maïsvelden.
We gaan de Slowaakse grens over (geen controle) en staan om 13.00 uur aan een snelstromende Donau tegenover de 'oude stad' van Bratislava. De temperatuur is inmiddels 26 graden en de zon schijnt volop. We vinden een cache op de voetgangers/fietsbrug, de 1e in Slowakije. We kijken nog even bij de wandelpromenade aan de andere kant van de rivier met veel moderne uitspanningen en lunchend volk.
Om 15.00 uur rijden we bijna ongemerkt Hongarije binnen. Ook hier is geen controle.
De 1e grotere stad komen we een half uurtje later tegen: Mosom-magyaróvár. In Öttevèny pinnen we onze eerste Hufjes (Forinten). We zoeken de camping op in Gy?r.(uitspraak:Djeur) Die blijkt op een andere plek te liggen dan onze coördinaten. We vinden Pihenô Panzió uiteindelijk zo'n 5 km buiten de stad in de richting van Komárom. Daar hebben we zowat het hele terrein voor ons eigen. Eerst gaan we even een glaasje rode wijn drinken (0.70 cent) op het terras van de camping en leren we ons eerste Hongaarse woord: köszönöm (kussunnum)=dank u wel.

Donderdag 22-09-2011. Gyö r- Esztergom - Budapest.
We worden bij het ontbijt verrast door een kudde schapen, die het campinggras beginnen af te grazen. Het weer is prima!. Via smalle wegen in vlak landschap rijden we richting Donau.
We rijden door Komáron. Bij het Monostori Eröd kijken we even rond in een groot fort, dat een militair museum is.Op het ogenblik wordt er een nieuwe toegangsweg aangelegd.
We tanken in Komárno (SK) aan de andere kant van de Donau! We waren weer in Slowakije voor we het in de gaten hadden. Dan maar weer terug dus.
Om 12.30 zijn we dan in Esztergom op de parking bij de Bazilika; deze heeft op Londen, Rome en Florence na de grootste koepel ter wereld. Via een klein vestingwerk klimmen we naar deze grote kerk. Net als we deze binnengaan, begint een organist, naar ik denk voor de grote groep Aziaten die zojuist zijn binnen gekomen een 'concert' te geven. Een aanslag op het gehoor!
Vreemd genoeg lijkt de kerk binnen minder groot dan buiten. Maar de koepel is immens van afmetingen.
We lopen via de brug (even weer Slowakije in) terug : een mooi zicht terug op de zojuist bezochte kerk.
Om 1530 doen we boodschappen bij een Tesco-winkel in Tahitótfalu.
Na Szentendre beginnen de voorsteden van Budapest en we proberen met onze MIO de weg naar de 'Hallen' camping te vinden. Dat valt niet mee op deze drukke wegen en met die slalomrijdende Hongaren. Op gegeven moment is even rechtdoor niet duidelijk en krijgen we een extra site-seeing door de stad heen. Maar uiteindelijk om 17.00 komen we op de camping aan en worden we zeer gastvrij ontvangen door de man aan de receptie. Hij vertelt honderduit over de stad en geeft daar een vijftal folders bij. We kunnen gaan staan waar we willen. Voor 15 euro per nacht, inclusief stroom, wasmachine, douches en internet. En de 4e nacht is gratis. Perfect dus!!
Wij installeren ons al rap in de zon met iets te drinken en beginnen met de plannen voor de komende dagen.

Vrijdag 23-09-2011. Budapest: Margrit eiland en Pest.
Ook vandaag hebben we opnieuw heerlijk weer. We zijn er klaar voor. Vandaag staateen wandeling over Margrit eiland op het programma met aansluitend Pest. Bij de receptie van de camping krijgen we 4 metrokaartjes mee, die had een gast daar afgegeven, die er niets meer mee deed.
We lopen naar het metrostation aan de Nagyvárad Tér en na 10 stops zijn we in Árpád Hid . De oude treinstellen maken een gigantische herrie en de deuren gaan steeds met een knal dicht..
Via een grote weg lopen we naar het eiland in de Donau: Margít-sziget. Onderweg zien we een mix van oude rommel en hypermoderne flatgebouwen.
Op de Árpád Hid-brug krijgen we dan een eerste (verre) blik op de grote gebouwen in Pest en Buda. Dat ziet er goed uit. We dalen dan naar het Margít-sziget af en kuieren op ons gemak door de tuinen daar. . We zien een kleine kiosk Bodor-bron, die omgeven is door sierkooltjes, de Japanse tuin, een mooie sfeerrijke tuin, waar we een waterschildpad en kikkers zien, het thermal-hotel Margít-sziget in een ruime tuin met grote bomen. Verder komen we langs een klein kerkje van de heilige Michael, de watertoren met aanhangige uitspanning en regelmatig muziekvoorstellingen, het Palatinus strand (zwembad dus) en een strak aangelegde bloementuin. Op de zuidelijke punt staat dan het Centenary monument dat aan de vereniging van Buda en Pest herinnert.
Brug Margit brengt ons dan weer terug in Pest. Vanaf de brug hebben we nu al een heel wat beter zicht op de beide stadshelften. Verder gaat het in de richting van het immens grote Parlement. Onderweg zien we, in een aantal marmeren platen, alle Hongaarse Olympische gouden-medaillewinnaars gememoreerd. We proberen in de tekst de disciplines te herkennen, maar verder als turnen en kajakken komen we niet. Bij het Parlement zijn veel mensen in brons gevat. Bijvoorbeeld Kossuth (vrijheidvechter) en een slachtoffer van de 1956 opstand.
We bekijken een rij van 60 paar, in cement gezette, metalen schoenen aan de Donaupromenade. Het is een monument uit 2005 dat memoreert aan de Hongaarse Joden die hier in 1944 op de kade werden geëxecuteerd en de Donau in werden geschoten. Het is een eenvoudig, maar ontroerend monument.
We komen vervolgens bij het Gresham Palace (nu hotel), en de door 2 reusachtige leeuwen bewaakte hangbrug Széchenyl láchid, die stampvol is met verkeer. Op het plein hiertussen ook weer veel standbeelden.
We verlaten nu de Donau en gaan naar de Szt. István bazilika. Onderweg aardige winkelstraten.
De bazilika is een heel mooie en vooral unieke kerk. Alles is tot in de finesses uitgewerkt. Heel apart het gebruik van rood/bruin marmer, de hoge bogen, de koepel, de mooie manier van licht binnen halen. We bekijken aan de hand van onze Capitoolgids nog een aantal mooie kerken, musea en paleizen. En allemaal weer met een eigen stijl. We lopen de beroemde winkelstraat door: Vácy Útca. Hier zien we behalve de internationale zaken ook typisch Hongaarse winkels. Dan even rust: we zoeken een stil pleintje op, waar we op het terras van café Gerlöczy neerstrijken en wat te drinken nemen. Te voet gaan we dan, met behulp van de duidelijke plattegrond, terug naar de camping. Een prachtige dag; morgen naar de andere kant van de rivier: Buda.

Langs de Donau in Oostenrijk

Zaterdag 17-09-2011. Van Passau naar Schlögen (Oostenrijk))
Om 9.00 uur rijden we Oostenrijk binnen. De zon breekt goed door en we zien weer bergen. Dat laatste levert direct veel mooie uitzichten op de Donau op.
De eerste stop is het Jochensteinkraftwerk, waar we een wandelkaart van de Donausteig (wandeling over 400+ km!) en een cache oppikken. Het is weer tijd voor een camping. Die in Wesenufer is niet meer voor passanten. Dus rijden we door. In Schlögen vinden we op een prachtige terrascamping een voortreffelijk plekje met riant zicht op de Donau. Er is een wasmachine en een droger; beter kan niet. Alleen moet ik tot 12 uur wachten voor ik mag gaan wassen. (Van half elf tot twaalf moet er stroom gespaard worden!?)
Met heerlijk weer zitten we zo een groot deel van de middag op ons terrasje naar voorbijvarende boten te kijken. Grote dubbele duwbakken en cruiseschepen, motorjachten en kleine vissersbootjes. Doordat de Donau gestuwd wordt is er maar een lichte stroming. We zitten vlak bij een soort haarspeldbocht en het is machtig om te zien hoe die joekels van boten die bocht nemen. Later op de middag lopen we nog een eind langs de rivier stroomafwaarts en door die bocht, waar ook een miniveerbootje voetgangers en fietsers overzet. 'Grüss Gott' horen we voortdurend om ons heen. Bij de jachthaven die ook bij de camping hoort is een kleine supermarkt waar we wat boodschappen doen. Tot de zon achter de bergen verdwijnt zijn we buiten; dan begint het in een rap tempo koeler te worden.

Zondag 18-09-2011. Schlögen - Linz - Ardagger Markt. En...Niels is jarig!!!
Om half tien zijn we er pas uit, na een warme regenrijke nacht. Daardoor zijn we pas om 11.30 op pad.
In Linz rijden we een tijd rond voor we een geschikte parkeerplaats hebben. Zondags gratis. Aan de Donau èn bij het centrum. We kijken even bij het glazen gebouw aan de andere kant van deze straat: het Lentos Kunstmuseum voor moderne kunst. We bewonderen de grote Hauptplatz met de Dreifaltigheitssäule en oranje-gele sneltrams. Bij het I-kantoor krijgen we een stadsplattegrond en een boekje met wandelingen in en om Linz.
We besluiten een 'eigen' rondje te maken. In de aan de Hauptplatz aansluitende Landstra?e slaan we af om de Alte Dom te bezoeken, barokke kloosterkerk met typische dwars staande zijaltaren.
We volgen de Landstra?e verder met zijn vele zeer luxe en aparte winkels. We kijken even binnen bij de eveneens barokke Ursulinenkirche, een voormalige kloosterkerk.
Via een alleraardigst straatje met kleine galerieën (Linz was recent culturele hoofdstad van Europa) lopen we naar de Mariendom (of Neuer Dom) een duistere neogotische kerk. Het meest frappante zijn de hypermoderne abstracte gebrandschilderde ramen achter het hoofdaltaar.
Via de Herrenstra?e komen we door de poorten van het Landhaus met zijn aparte toren en een binnenplaats. Ook in de Altstadt weer allerlei gebouwen, die iets met kunst te maken hebben.
Om 15.30 komen we dan in Ardagger Markt. De hele weg vanaf Linz ging langs de Donau.
We maken even een verkenningstochtje; dit dorpje bestaat uit 1 lange straat. We hebben het snel bekeken: er is een bakker en dat is voor morgenochtend wel handig. In de loop van de avond is er ineens internetverbinding zodat ik meteen het reislog kan bijwerken, caches kan loggen, mail kan lezen en even facebook bekijken. Als Nart even later de uitslag van Ajax -PSV wil zien is de verbinding verbroken....

Maandag 19-09-2011. Ardagger Markt - Melk - Kritzendorf.
10.20 uur vertrekken we uit een doorweekt Ardagger Markt. De hele nacht heeft het geregend en de temperatuur is behoorlijk gezakt. We volgen de noordelijke Donau-oever. Op zich een prachtige weg met mooie uitzichten, ware het niet dat het nu grauw en grijs is.
De zoveelste Donaudam en sluis zien we bij Persenbeug.
Wij brengen een bezoek aan Klooster (Stift) Melk, dat al vanaf weg nr 3 boven op een hoge heuvel te zien was.
De camper wordt op een grote parking achtergelaten en wij lopen in de miezerregen de ene na de andere poort door naar het centrum van het Benedictijnenklooster, een grote binnenplaats.
We stappen de zijingang in van de 'Hochbarocke' kloosterkerk en staan dan tussen de 'wauw' en 'oh my goodness' roepende Amerikanen in een klein afgezet deel van de kerk. Ze hebben gelijk, in de categorie barokkerken is dit een topper. Enorme gouden beelden rondom aan de muren, het hele plafond is volledig beschilderd met uitbundige fresco's. Alles duidelijk gemaakt om te imponeren en dat doet het dan ook.
We kopen een entreekaart voor het museum, de bibliotheek en de entree tot de rest van de kerk.
Zo schuiven we tussen diverse begeleide groepen toeristen door, die ellenlange uitleg in hun eigen taal te horen krijgen. Het eerste deel is een modern museum dat begint in een gang met grote staatsie portretten. Dan komen diverse zalen, die uitleggen wat onder andere het belang van St. Benedictus was en wat hij allemaal aan wijsheden heeft nagelaten. Uiteraard met de nodige voorbeelden van religieuze kunstschatten, middeleeuwse schilderijen, religieuze gebruiksvoorwerpen en plastieken èn het Breu-altaar. Dat laatste is een groot 'kamerscherm' met 2x 8 schilderijen, die als bijbeluitleg diende voor de toedertijd nog analfabetische gemeente. De Kristalzaal (oude ontvangstruimte) blinkt vooral uit door het grote plafond met 'trompe d'oeuil'-effect. Dat dit plafond niet helemaal rond is afgewerkt en een stuk lager is dan het lijkt, is nauwelijks te zien. We komen op een terras met goed zicht op het stadje Melk beneden en een binnenhof met een andere in- uitgang van de kerk. Via een van de zalen van de bibliotheek en een prachtige wenteltrap komen we opnieuw in de kerk uit. Zo zien we nog meer en beter allerlei details in deze kerk: b.v. de 2 twee glazen kisten met het gebeente van heiligen, de grote kroon boven het hoofdaltaar, de loges hoog tegen het plafons aan en de grote schilderijen en beelden. Bij de uitgang komen we even aan de praat met een Australiër die een rondje Alpenlanden doet. We wisselen wat wederzijdse reiservaringen uit.
Om 14.00 na boodschappen bij de SPAR in Melk rijden we via de zuidkant van de Donau richting Wenen en komen door het wijnbouwgebied van Wachau. Tegen vijven zijn we op de camperplaats bij het station van Kritzendorf zo'n 10 km ten westen van Wenen. We kijken even naar de treinverbindingen. Elk half uur gaat er een. Voor €5,70 kunnen we een 24-uurs vervoerskaart voor Wenen kopen. Zo is dit een ideaal startpunt voor ons bezoek aan de hoofdstad.
Nadeel hier zijn wel de voorbij denderende treinen. En af en toe valt er een kastanje met een vreselijke knal op het dak. Dus samen met de gestaag vallende regen is er leven zat in de tent.

Dinsdag 20-09-2011. Kritzendorf - Wien v.v.
De 2e dag aaneen dat het onafgebroken regent. Meestal gelukkig niet al te hard, maar toch. Na het ontbijt nemen we de trein van 10.02 naar Wenen. €1.80 p.e.
Na een zestal stations stappen we uit in Spittelau, waar we op zoek gaan naar het vervolg.
Hier zien we een zeer fraai fabrieksgebouw dat door Hundertwasser is ontworpen. In de stationshal kunnen we een Wiener Einkaufskarte kopen, waarmee je van 8.00 - 20.00 onbeperkt van al het openbaar vervoer in Wenen gebruik kan maken (€4,60 p.p). We krijgen er een rittenplan bij en we stappen in de U4 naar Schwedenplatz en dan met de U1 naar de Stephansplatz. Het overstappen gaat snel, je hoeft maximaal 2 à 3 minuten te wachten op de volgende aansluiting. We gaan weer bovengronds en wandelen naar de Stephansdom, die vlak bij is In 20 minuten bekijken we deze toch grote kerk. Hij wordt druk bezocht door horden toeristen, waarvan de meeste achter een omhooggestoken paraplu aanlopen. Ik hoor veel verschillende talen om me heen.
Buiten staan een aantal koetsen klaar om toeristen op de ouderwetse wijze door de stad te transporteren. Wij beginnen met de eigen benenwagens aan een wandeling langs de vele monumenten die de stad kent. Eerst een rondje om de dom dan via de Goldschmiedgasse naar een kerk met een groene koepel: de St. Peter. De Graben (Pestzuil) en de Kohlgasse brengen ons dan naar de Hofburg Dit was tot 1918 het keizerlijk paleis. Enorme gebouwen met grote poortgebouwen en kolossale beelden. Alles is op een zeer groot oppervlak gebouwd. We passeren de Spanische Hofreitschule en een groot binnenplein de Heldenplatz. Aan de overkant van de Burgring is het museumkwartier met o.a. het Natuurhistorisch en het Kunsthistorisch museum. Wij volgen kloksgewijs die binnenring met grote gebouwen. Op de Schottenring nemen we dan tram 1 naar het uitgestrekte Praterpark. Onderweg horen we echter dat we bij het Hundertwasser-haus langs komen. Dus stappen we daar uit voor enkele foto's. Vandaar worden we naar het vlakbij gelegene Kunsthaus Wien verwezen, dat eveneens een Hundertwasser creatie is .Beide 'kei'-leuke gebouwen. We stappen opnieuw tram 1 in voor het Prater. Dat ligt er nu met dit in en in trieste weer vrijwel compleet verlaten bij. We zoeken het amusementspark Wurstelprater op met tientallen kermisattracties en uiteraard de twee grote Reuzenraden. Door dit pokkenweer is er maar weinig te doen. De meeste attracties zijn dan ook dicht.
Bij het Praterstern buiten het park nemen we op het gelijknamige U-bahnstation de U2 naar Karlsplatz. We stappen dan over op de U4 naar Schloss Schönbrunn.
Schönbrunn is een groot paleis met een uitgestrekt park in laatbarokke tuinarchtectuur naar Franse stijl. Op de heuvel achter het paleis is halverwege de Neptunus-fontein en boven een uit de kluiten gewassen tuinhuis, dag oogt als een decor. Het is even pittig klimmen daarheen, maar dan heeft men Wenen aan de voeten liggen. Uiteraard is vandaag het zicht niet best en proberen we ons voor te stellen hoe het bij beter weer zou zijn. We nemen tram 58 naar het Westbahnhof en de U3 naar de Herrengasse. Door de winkelstraten gaat het dan naar het station waar we de aansluiting terug kunnen nemen. Onderweg kopen we een kaartje voor ons moeder en kijken naar een leuke kroeg om wat te drinken en uit te puffen. Op de hoek bij de Schwedenplatz is wel een aardige en grote Konditorei, maar die is compleet bezet, geen tafeltje over. Uiteindelijk nemen we dan de U4 naar Heiligenstadt en stappen daar over op de trein naar Kritzendorf. Het is onder de 15 graden in de camper en dus gaat voor het eerst deze vakantie de kachel even aan. Lekker opwarmen na deze natte maar toch heel mooie dag. Gelukkig is het ondertussen opgehouden met regenen....

Van Kelheim naar Passau

Dinsdag,13-09-2011. Kelheim, wandeling naar Klooster Weltenburg.
Vandaag maken we wandeling 40 uit de Dumontgids 'Wanderführer Deutschland'.
We zijn er vroeg uit, luisteren tijdens het ontbijt naar hetEuropese weersbericht, die voor deze omgeving goed is. De temperatuur is wel wat minder dan gisteren, maar wordt wel weer 20+.
Vijf voor half tien lopen we dan over de dijk parallel aan de Donau naar de Schiffsanlegestelle en dan over een sluis door het westen van de oude stad van Kelheim. Het gaat steil de berg op naar de Befreiungshalle. Een zeer stevige klim. Even overwegen we dit ronde bouwwerk ook binnen te gaan bezichtigen, maar de bovenverdieping is vanwege restauratie gesloten en de kassa is 300 m verderop!
Dan volgen we de markeringen van de archeologische wandeling. Onderweg in deze heel aardige bossen zijn namelijk met een beetje fantasie en hulp van infoborden overblijfselen te zien uit de Keltische tijd. Diverse verdedigingswallen, maar ook afgravingen, waar tot in de middeleeuwen ijzererts werd gedolven.
Via zo'n wal komen we twee uur later hoog boven de Donau uit, waarna we steil afdalen naar een asfaltweggetje dat tegenover het Weltenburg klooster aan de Donau uitkomt. Daar waren we gisteren dus al. Stevig klimmend gaat het weer omhoog ; nu volgen we de I markeringen, hoog boven de Weltenburger Enge door het bos terug in de richting van Kelheim. Tenslotte dalen we weer naar Donau-niveau en lopen vlak langs de hoge steile rotsen. Rondvaartboten varen af en aan tussen Kelheim en het klooster. Dan rest ons een vlak traject terug naar de camperplaats. Tegen 14 uur zijn we dan op de camperplaats terug, betalen aan de automaat voor nog een overnachting en rusten dan uit van deze mooie wandeling. De rest van de middag verzetten we nauwelijks nog een stap. Het is eventjes genoeg geweest en het is prima toeven in de zon.

Woensdag 14-09-2011. Kelheim-Regensburg-Straubing-Plattling.
Na een regenrijke nacht vertrekken we naar Regensburg. We zetten de camper op een grote parking: Dultplatz, dat op een eiland ligt tussen een tak van de Donau en een kanaal. We lopen over een ijzeren voetgangersbrug en hebben meteen zicht op de grote Domtorens. Ook aan deze brug hangen honderden hangslotjes met ingegraveerde namen en data.
Via de Donau gaat het door oude straatjes naar het I-kantoor in het oude Rathaus. Eerst maar een internet opzoeken want het wordt hoog tijd om weer wat berichten en foto's te versturen. Als ik bijna klaar ben kom ik erachter dat het laatste verhaal niet op de stick staat! Balen...
Na de directe omgeving van het Rathaus bekeken te hebben lopen we via de Goliathstra?e (grote schildering van David en Goliath op de gevel van een gebouw) naar de Salztadel-poort met info over werelderfgoed, en de Steinerne Brücke over de Donau. Dan gaat het naar de Domkerk St. Peter met zijn twee hoge torens.
Vanbinnen is de kerk heel donker, maar als de zon even op de gebrandschilderde ramen schijnt, dan blijken die werkelijk schitterend te zijn. Er is veel te zien: schilderijen, altaren, beelden en heel veel ramen met fijn brandschilderwerk.
We gaan even naar de Historische Wurstküche onder aan de Steinerne Brücke. Op het terras voor deze kleine uitspanning wemelt het van het worst-etend en bier-drinkend volk. Echt Beiers vinden wij. Na een lange aarzeling laat Nart zo'n worst aan zijn neus voorbij gaan. Daar krijg je nog spijt zeg ik.... Onze lunch nemen we wat later saai in onze eigen camper. Maar wel met lekker Regensburger Dreikornbrot.
Tegen 2-en rijden we door. Via Pfatter gaat het langs de Donau, die hier achter een hoge dijk ligt, zodat we ‘m nauwelijks zien, naar Straubing. Op een gigantisch grote parking tegen de oude stad aan parkeren we. Het is een stad die wemelt van de hoge torens, o.a de Stadtsturm. Opnieuw een prachtige plaats om te flaneren, terrasje te pikken of inkopen te doen. Via het I-kantoor gaan wij ook nog even naar de bibliotheek bij de Schlo?brücke over de Donau. Daar gaan we nog eens internetten om het ontbrekende 4e verhaal up te loaden. Dan maken we het rondje door de stad af en rijden door naar Plattling. Een heel aardig centrum zo te zien, ondanks de doorgaande en drukke weg. Onze GPS brengt ons naar een parking bij sportparken in een rustig laantje. Daar kunnen we nog een uurtje van de zon genieten voordat hij achter de bomen verdwijnt.

Donderdag 15-09-2011. Plattling - Vilshofen.......en Harold is jarig vandaag!!
Na het ontbijt kijken we nog even aan het centrale plein in Plattling, heel aardig met diverse leuke gebouwen. Jammer dat de doorgaande weg uitgerekend hier ligt. We kopen weer zo'n lekker brood en verlaten Plattling. Net buiten de het dorp steken we de Isar over. De route gaat dan helamaal langs de Donau naar Vilshofen. Net voor die stad zien we voor het eerst vrachtschepen op de Donau. Hier liggen dan ook boeien in het water om de vaargeul aan te geven.
De camperplaats ligt ook pal aan de Donau.We stappen op de fiets en rijden naar het centrum. De fietsen zetten we daar aan de winkelstraat en kuieren wat rond. We kijken even bij de Stadtpfarrkirche Johannes Baptiste binnen. Ook dit is een heel barokke en lichte kerk. Na de Stadtturm halen we bij het I-kantoor een plattegrond om dan aan de andere kant van de rivier de Vils (deze komt hier in de Donau uit) bij de NORMA inkopen te gaan doen. We brengen deze terug en ondernemen dan een fietstochtje langs de Donau. We steken daartoe de Marienbrücke over en pikken daar een cache op bij een 'kunstwerk', dat het instorten van deze brug in 2000 memoreert. 'Gott sei dank ' (de naam van het monument) zijn daarbij geen mensen omgekomen.
Over een golvende weg rijden we langs het minivliegveld bij de brug via Windorf naar een veerpontje (preciezer gezegd een Gierseilfähre) dat ons naar Sandbach aan de overkant brengt.
Een Gierseilfähre is een uitvinding van de Nijmegenaar Hendrik Heuck uit 1657 en werkt op de stroming van de rivier. Dit veer heeft nog een buitenboordmotortje aan de zijkant om te kunnen manoeuvreren bij het afvaren en aanleggen. Deze uitleg staat op een informatiebord bij de aankomstplaats.
De weg terug gaat steeds langs de spoorbaan en een drukke weg. Daardoor niet zo interessant.
We bellen aan het begin van de avond Harold om hem met zijn verjaardag te feliciteren. Rohan is te verlegen om iets te vertellen aan de telefoon. Feija brabbelt er vrolijk op los.

16-09-2011. bezoek aan Passau.
Al voor negenen is de mist opgetrokken en wordt de lucht strakblauw. Via de linker oever rijden we van Vilshofen naar Passau, waar we op een soort haventerrein (Winterhafen Racklau) een camperplek aan een zijtak van de Donau vinden. We stappen op de fiets en rijden in de richting van de stad. Even verderop blijken we op een eiland te zitten en moeten dus de andere kant op. Bij de weg waar we vandaan kwamen zien we een bordje 'Donau Radweg' en die volgen we dan naar het centrum.
We pikken een cache op bij een roestige haas en 2 egels (sprookje van Grimm?) en een fietshotel. Dan gaat het langs parkeerplaatsen onder viaducten en de ankerplaatsen voor de grote passagiersschepen de oude stad in. Bij het I-kantoor haalt Tineke een plattegrondje op. We volgen de Donau-oever tot aan het Dreiflüsseeck: het punt waar Donau, Inn en de Ilz samen komen. De earthcache daar vraagt o.a. naar het kleurverschil van de rivieren. De Donau is namelijk vrij donker grijs, De Ilz zwart en de Inn groen, hetgeen op de samenvloeiing goed te zien is. Typisch is dat de Inn de Donau 'overspoelt'.
We passeren de Schaiblingsturm, die tegen de Inn staat en slaan net na de Marienbrücke (hier zetten we de fietsen neer) rechts af naar de St. Stephans dom. De dom is nu dicht vanwege een orgelconcert. We bekijken wel alvast de binnenhof van de Dom. Daar zijn vele grafstenen tegen de muren aan geplakt. Ziet er apart uit..
We vervolgen de wandeling via de hoofdstraat van de oude binnenstad. In een van de zijstraatjes is een filmploeg bezig met opnames; er lopen ouderwets geklede figuranten en acteurs.
Verderop lopen we om de H. Kreuz kloosterkerk heen en lopen via het Rathaus door smalle stegen met kleurrijke stapstenen en kunstenaarsateliers terug naar de Rezidensplatz. Steeds weer vallen ons nieuwe hoekjes, stegen, doorgangen en trappen op. Heel erg leuk deze stad.
We gaan op de Rezidenzplatz lunchen. Heerlijk in de zon op het terras voor de Dom.Het Passauer Wei?bier smaakt ons uitstekend. Dan gaan we de dom zelf bezichtigen. Zeker de moeite waard; het orgel is het grootste kerkorgel ter wereld en bestaat uit 5 delen, die vanuit het Hauptklavier bespeeld kunnen worden. Jammer dat we te laat waren voor het orgelconcert. Dan stappen we in een minibus die ons naar de Veste Overhaus brengt. Deze ligt hoog boven de stad aan de andere kant van de Donau. Uiteraard is daar het belangrijkste het uitzicht over de stad en omgeving (Oostenrijk ligt aan de overkant) vanaf de uitzichttoren. Van bovenaf is perfect het kleurverschil van de 3 rivieren te zien. Te voet dalen we de berg weer af en via de hangbrug gaat het terug naar de fietsen. Na een mooie dag in Passau genieten we bij de camper nog van de zon tot ie achter de horizon verdwijnt. Morgen gaan we Oostenrijk in.

Van Ulm naar Kelheim

Vrijdag 09-09-2011. Van Ulm naar Donauwörth.

Na lozen van vuilwater en WC verlaten we Ulm om 10.00 uur. Kwartier later gaan we de A8 op en Beieren in.

Als eerste stop van de dag wandelen we door Leipheim na eerst de Cristoffelcache op de Donaubrug opgepikt te hebben.

Bij een wildwaterparcours in de Günz lopen we tot aan de plek waar deze in de Donau uitmondt en vinden we nog een cache. Dan rijden we Günzburg in. Dit blijkt een heel aardige plaats te zijn. Hoogtepunt is beslist de rococo Liebfrauenkirche. Tot in de kleinste details is alles versierd met goud, krullen, gordijntjes en andere tierelantijntjes. Via het Frauengässchen lopen we naar de Marktplatz met een groentemarkt en 2 rijen mooie huizen, winkels en terrasjes. De zon nodigt uit om hier wat te drinken te nemen. Käsekuchen, cappuccino en een ½ l Matzel van de Radbrouwerij.

14.00 uur weer weg uit Günzburg. Door een vlak en oninteressant landschap rijden we naar Dillingen. Bij een parking bij een meertje lopen we een rondje naar de Audamm, een stukje langs de Donau en een Kneipp installatie. Pastoor Sebastian Kneipp is hier met zijn therapie begonnen met zichzelf als eerste patiënt. In het midden van een ondiep watertje is een stuk reling geplaatst voor de pootjebaaiers. Een cache die hier zou moeten liggen vinden we echter niet. Ondertussen is het beginnen te miezeren. Via Höchstädt gaat het door naar de camperplaats in Donauwörth, die direct aan de Donau ligt. Om een uur of zes houdt het op met regenen en zien we weer blauw. Gelukkig zijn de weersverwachtingen voor het weekeinde heel goed.

Zaterdag 10-09-2011. Donauwörth en fietstocht.

's Morgens gaan we te voet de stad verkennen. Heel aardige stad aan de samenvloeiing van Donau en de Wörnitz. Het is vandaag als de mist eenmaal op is getrokken grandioos zomerweer met een strakblauwe hemel en een temperatuur van achter in de 20.

We bezoeken in het park een earthcache die bij de summiere restanten van de burcht Mangold ligt, bekijken de rijkversierde Heilig Kreuz bedevaartskerk en de Munsterkerk. Deze laatste is veel soberder dan de vorige, maar daarom zeker niet minder. Diverse gebrandschilderde ramen zijn werkelijk plaatjes.

Na de lunch stappen we om 13.15 op de fiets voor een toer door de omgeving. We steken de Wörnitzbrug over en gaan dan richting Marxheim de Donau langs.

We krijgen met een serie fikse klimmetjes te maken. Onderweg passeren we her en der Mariakapelletjes. Zo af en toe vangen we een glimp van de Donau rechts en onder ons. We volgen eerst de Romantische Stra?e (fietsroute) en later de Radrundweg Lech-Donau. We steken de Donau over bij Marxheim en in Rain pauzeren we op een terrasje aan de drukke dorpsstraat. Dan is het even zoeken naar het vervolg van de route want waar is de oversteek van de rivier de Lech? We vragen iemand de weg naar Oberndorf am Lech. Hij wijst in een richting en zegt: 'Über dem Kraftwerk' .Onze weg voert letterlijk door het Kraftwerk en over de stuwdam . We moeten het gebouw in, met de fietsen 2 trappen op, en dan over een roosterbrug naar de overkant. Goed dat er een fietsroutebordje vrij duidelijk de weg wees, anders hadden we dit nooit gevonden. Diezelfde route loodst ons dan over kronkelende paden door bos en wetlands naar opnieuw de Romantische Stra?e. Oberndorf laten we links liggen en rijden tenslotte via de Via Danubia over Eggelstetten en Hamlar terug naar Donauwörth. Totaal zo'n 40 km staat er op de teller. En dat met deze temperatuur; we zijn aardig moe! Op het bankje aan de Donau naast de camper drinken we wat en rusten uit. Dit was opnieuw een prachtige dag.

Zondag 11-09-2011. Donauwörth - Neuburg a.d. Donau - Ingolstadt.

Neuburg an der Donau is vandaag de eerste stop. Daar zetten we de camper op de camperplaats vlak bij het centrum en aan de Donau. Wij lopen naar de Altstadt en het grote Slot via dubbele stadsmuren. Het is er heerlijk rustig. Als we een rondje gemaakt hebben komen we langs de Toeristeninfo en nemen daar nog een foldertje mee. Om 12.30 rijden we dan door naar Ingolstadt. De weg erheen levert niet zoveel op, behalve dan dat we de eerste 1000 km op de teller rond maken.

We zetten de camper bij het Hallenbad neer op de camperplaats. De stoelen en tafel gaan naar buiten en we zitten een tijdje in de schaduw. Het is veel te heet in de zon. We lopen later een rondje door de binnenstad met aparte en grote gebouwen en kleine markten.

Langs de Donau en de promonade, waar aardig wat mensen aan de oever zitten, lopen we weer terug naar de camper. We zijn toe aan wat te drinken. Tot het begint te schemeren blijven we buiten zitten.

?

Maandag 12-09-2011. Ingolstadt-Kloster Weltenburg-Kelheim.

Op weg naar Kelheim is onze eerste stop vandaag Klooster Weltenburg. Op de €3,00 parking lunchen we eerst. Dan lopen we langs de Donau eerst naar de Donaudurchbruch de zgn Weltenburger Enge. Er rijzen hoge kalkrotsen op aan beide kanten en de rivier wringt zich door een smal dal. Je kunt er met een passagiersboot mee naar het stadje Kelheim. Ook zien we een houten veerbootje dat voetgangers en fietsers naar de overkant wil varen. Vervolgens kijken we bij het klooster zelf. Eerst de binnenplaats, die een groot druk bezocht terras heeft, dan de barokke kerk en we sluiten de rondgang af met een Kafee HAG en een Barock Dunkel uit de kloosterbrouwerij (de oudste kloosterbrouwerij in de wereld). Op bijna elke tafel staat zo'n pot bier. Volgens Nart: een lekkere pittige smaak. Tegen 3-en rijden we het laatste stuk naar Kelheim en de camperplaats daar.

We gaan de oude stad verkennen, die aan 2 zijden door water is omgeven. Aan 3 kanten is de stad nog door muren en een poort van de buitenwereld afgescheiden. Een internetcafé is er niet te vinden zodat ik mijn verhaal van de vorige week nog steeds niet kwijt kan.

We wandelen een rondje, vinden dan een cache bij de aanlegsteiger en zoeken tevergeefs een andere bij een monument met blinkende zwaarden en een roestige ploeg. Terug bij de camper gaan de stoeltjes naar buiten en zitten we van de laatste zonnestralen te genieten, met zicht op de Donau. Ondertussen is het aantal campers hier de 30 gepasseerd.

Van Sigmaringen naar Ulm

Dinsdag 06-09-2011. Sigmaringen

Na het ontbijt verkassen we naar de camping. Ik doe een was in de machine. We spannen wat waslijnen want de droger is kapot. Als om 11.45 de was hangt te drogen in de zon gaan we de stad in. We komen na een korte rondwandeling, over de nu sluitende kleine markt en door het interessante slot, bij het I-kantoortje van Sigmaringen. We vinden dan snel een internetzaak. Het reisweblog wordt bijgewerkt, post gelezen en geocaches gelogd (13 tot nu toe)

We doen nog enkele boodschappen bij een grote super aan het raadhuisplein en zoeken de camping weer op. Een grote groen-blauwe libel zit op een sok en Nart kan er in alle rust foto's maken. (Vrouwtje van de Blauwe glazenmaker, Aeshna cyanea.) `s Middags om een uur of 3 gaan we een eind fietsen. Naar Scheer een eind de Donau af. Bij sommige bruggen over het fietspad moet je uitkijken voor de geringe hoogte. Eentje is zelfs slechts 1,60 m hoog! Enkele km's en bruggen verder zien we een grote koepelkerk in Sigmaringendorf. Een huis daar is helemaal in Hundertwasserstijl versierd. Apart.

Via een zandpad langs de Dommelachtige Donau bereiken we om 16.15 Scheer. Een lange en hoge loopbrug verbindt een torentje met de heuvel er tegen over. We zoeken het oude deel van het dorp op, crossen er door heen en rijden naar Sigmaringen terug. Als we weer op de camping terug zijn drinken wat lekker in de zon.

Woensdag 07-09-2011. Sigmaringen-Riedlingen-Ehingen.

10.50 vertrekken we van de camping. Alles is weer geloosd en gevuld. Aan de poort maakt Nart nog een foto van de vele kano's. De camping organiseert kanotochten. Verder hebben ze een groot klimpark en een midgetgolfbaan. Veel jeugdgroepen komen hier.

Via een puzzeltocht (afgesloten wegen in het centrum) rijden we de stad uit en het 'platte' land op. Via Bingen en dan Hitzkofen over wegen door akkers en bossen (L277) naar Riedlingen.

Een heel leuk vakwerkhuizen-stadje is dit, mooi gelegen aan de Donau. We komen steeds fel gekleurde ooievaars tegen in de stijl van de beschilderde koeien van Bilbao. Op zoek naar een cache lopen we een eind langs de overkant van de Donau. De cache ligt op een brugloos eilandje. In pootjebaden hebben wij geen zin. Ook een cache bij de kerk blijft voor ons onvindbaar omdat de batterijen van de Garmin leeg zijn....

Het gaat verder in de richting van Ehingen. Het landschap wordt heel weids met zeer lange glooiende hellingen en ver zicht.

Bij een hoge brug over de Donau met zicht op een klooster wordt weer tevergeefs een cache gezocht. Hij zou op het randje van een rots moeten liggen, nogal link.

Om 14.15 komen we op de camperplek in Ehingen aan. We staan op een plateau boven de Donau met ver zicht vooruit.

Uiteraard lopen we de stad in. Hier betekent dat via een lange straat recht naar beneden lopen.

Het centrum ziet er mooi en gezellig uit; mooie gebouwen, huizen en een fontein met o.a. een boze bisschop en een schavuit met waterslang. Onder aan de Donau staat een ruwhouten beeldengroep bij de Groggensee (een grote vijver met veel zwanen erin). Hier vinden we dan eindelijk wel weer een cache.

Rond een uur of vier zijn we weer bij de camper terug.

Net op tijd want valt een korte maar hevige stortbui, daarna schijnt de zon weer volop.

Donderdag 8-09-2011. Ulm.

We vetrekken om vanuit Ehingen op een grijze maar nu droge dag.

Het landschap waar we doorrijden is een grote golvende vlakte.

Net na 11.00uur zijn we op de camperplaats in Ulm bij het Donaustadion.

We smeren wat boterhammen, nemen pakjes sap mee en gaan via het (sport-)park naar de Donau. Daarbij passeren we het voormalige Fort Friedrichsau, dat nu een openluchttheater is. We lopen in de richting van de oude stad langs het water af. Het wemelt hier van de Wilde eenden en zwanen.

We zien het 1e passagiersbootje op de Donau, die tot nu toe nog niet bevaarbaar was, behalve per kano. Tegen de Pionierkaserne aan staat het grote glazen halfronde torengebouw van het Congres Centrum/schouwburg Maritim. Wij steken even verderop via de Gänstorbrücke over naar Neu-Ulm en volgen daar verder de Donau-oever.

Er ligt een eiland in de Donau: Schwal, gedeeltelijk bewoond en de rest is park.

Voorbij Schwal is dan de oude binnenstad van Ulm te zien. Dat ziet er goed uit.

De cache bij een aparte boom in een park rond verzorgings- en bejaardenwonigen pikken we mee. We spelen even een potje snelschaak in datzelfde park.

De cache bij de Memminger Tor in een groot bastion van de oude stad Ulm vinden we niet.

Via de Eisenbahnbrücke, waar aan de spijlen van de brug slotjes als liefdesverklaringen zijn vast gemaakt, komen we weer aan de stadskant. We eten onze boterhammen op een bankje aan de Donau-oever en gaan dan de stadswal op. We zien veel leuke plekjes.

Bij de Metzgerturm verlaten we de muur komen bij het prachtige Rathaus. Het is met fresco`s versierd en heeft een mooi astronomisch uurwerk.

We lopen dan naar de Münster(-kerk) met de hoogste kerktoren in de wereld (161 m). De bijna 800 treden omhoog hoeven voor ons niet. De kerk zelf is zeker het bezoek waard. Opvallend zijn de vele wapenschilden, een krijgshaftige engel achter in de kerk, de vele grote heiligen beelden en de met vrouwenhoofden versierde koorstoelen.

Via enkele winkelstraten maken we een toer door de binnenstad, die oud met heel modern verenigt. Er is veel winkelend publiek en hier en daar zitten straatmuzikanten. We doen even boodschappen bij een LIDL op weg terug naar de camper. Om half 5 zijn we terug. Het is goed druk geworden op de camperplaats: er staan meer dan 30 campers!

Opnieuw zijn we bijtijds binnen: even later hebben we het 1e buitje sinds we in Ulm aankwamen.

Tegen donker worden zien we drie kinderen die proberen de kledingcontainer iets verder op leeg te halen. Een jongentje (5?) ligt er op de klep en meisje (8?) dreigt ‘m naar binnen te kieperen. Een man komt in paniek aanlopen en verhindert dit. Ze gaan er vandoor, maar even later zien we ze weer bij die container rommelen..

En weer verder...

2 september 2011.
Het is een stralende dag! De voorspellingen zijn uitstekend. We maken een lunchpakketje klaar en stappen op de fiets. De route langs de Donau, (die hier de afmetingen heeft van de Dommel en groen van kleur is), gaat door vlaktes, langs dorpjes ( Pfohren en Geisingen) en maisvelden. We fietsen dezelfde route terug. Onderweg worden we overvallen door een flinke stortbui en we vluchten een supermarkt in, waar we meteen maar wat inkopen doen. Even later schijnt de zon weer volop en de rest van dag blijft dat zo. Er staat 30 km op de fietsteller, genoeg bij deze temperaturen. We rijden door naar Tuttlingen a. Donau. Onderweg zoeken we de Donauversinkung op bij Immendingen. 155 dagen per jaar (zomer en herfst) stroomt er zo weinig water door de bedding dat het water ondergronds verdwijnt en bij Aachtopf weer boven komt. Het pad er naar toe is er een grote modderboel en we moeten uitkijken niet onderuit te glibberen. We bereiken de plek, maar in de bedding zelf wagen we ons niet; het loopt nogal steil naar beneden. Vreemd gezicht op hier de hele Donau te zien ophouden! Een eind verderop op is nog een 2e “versinkung” In Tuttlingen is een mooie rustige plek vlak aan de rivier aan het einde van een grote parking. Er staan een stuk of 20 campers. De meeste hebben de luifels uit en de stoeltjes buiten.
Zaterdag 3 september 2011.
Alweer prima weer. Eerst lopen we de brug over naar het centrum en kijken daar wat rond. Gezellig met een aantal terrasjes. Terug bij de camper pakken we de fietsen en gaan weer een eind de Donau langs, stroomafwaarts. We rijden vandaag via Nendingen, en Stetten naar Mühlheim a/d Donau. Een prachtige tocht. Hier en daar moeten wat heuveltjes worden genomen en het is druk op de route, zowel met fietsers, wandelaars als skeelers; tja het is zaterdag. In Mühlheim gaat het steil de berg op dwars door het oude centrum. Nadat we een cache bij een kapelletje hebben gevonden rijden we nog door tot aan de bosrand en keren daar weer om. De rest van de middag brengen we lui door op een bankje in de schaduw aan de Donau en bekijken het volk dat voorbij fietst, skeelert, wandelt en peddelt. Zelfs komt er af en toe een trapbootje voorbij.
Zondag 4 september 2011.
Vandaag gaat het naar Beuron. Hier staat een groot Benedictijner klooster uit de 12e eeuw, waar nog steeds de monniken allerlei beroepen uitoefenen, zoals slager, bakker, kleermaker en tuinman. Er staat een prachtige kerk bij die alleen op zondag open is, dus kunnen we die van binnen bezichtigen. Ook bekijken we het “Haus der Natur” bij het station, waar de planten- en dierenwereld van de Obere Donau aanschouwelijk worden toegelicht. Vlak voor Beuron beginnen de bergen van de Schwäbische Alb en stroomt de Donau door een soort canyon tot aan Sigmaringen. Morgen willen we hier een wandeling maken boven de Donau langs (als het weer het toelaat, want aan het einde van de middag begint het te regenen). We blijven vannacht hier op de parking staan zodat we morgen met de trein naar Hausen im Tal kunnen en vandaar terugwandelen naar Beuron.
Maandag 5 september.
De hele nacht heeft het geregend, maar als we op weg gaan naar het station om half 10 is het droog. Toch maar een plu en regenjas mee. 10.02 uur stappen we in de trein en 8 minuten later zijn we bij Hausen Im Tal, de start van de wandeling. Het gaat al gauw flink omhoog en het bos in. Een uur later zijn we bij Schloss Werenwag aangekomen en hebben prachtig uitzicht op het dal beneden ons: Donau, spoor en weg zijn mooi te zien tussen de stijloprijzende kalkrots-formaties aan weerszijden. Zo komen we langs diverse uitzichtpunten. We moeten een dal oversteken; dat betekent helemaal naar beneden en dan weer omhoog. Het is een prachtige afwisselende route en alles ruikt lekker fris na al die regen van vannacht. Toch moeten we opletten want diverse stukken zijn spekglad en Nart glibbert 1 keer onderuit op een natte boomwortel. Gelukkig niks anders dan een paar platte boterhammen! Het blijft gelukkig de hele middag verder droog en zelfs de zon komt in de middag te voorschijn. Tegen drieën zijn we terug op de parking bij het klooster van Beuron. Na thee en wat rust gaan we een stukje verder langs de Donau, komen nog voorbij een Karstquelle en strijken tenslotte neer op een parkeerterrein naast de camping in Sigmaringen. Morgen moet er gewassen worden, geïnternet en gedoucht. Na het avondeten lopen we toch nog even een rondje door het centrum; het hooggelegen slot is zeer indrukwekkend, er zijn gezellige straatjes en winkeltjes. Mooi plekje weer.